الک

فارسی[ویرایش]

(اَ لَ)

ریشه شناسی

پهلوی

غربال.
در پهلوی ( هَلَگ ) دگرگون (الک) ( الکی ) دگرشده ی ( هَلَگ )( هلگی ) به کردیِ سُرانی نیز هَلَه یعنی غلط. البته این تنها یک فرضیه ست.
اَلَک" واژه ای ایرانی برآمده از واژه یِ " اَل:al" به همراه پسوندِ " َک:ak" بوده است. در زبانِ آریاییِ سانسکریت واژه یِ " اَل" به چمِ " اهلیت یا صلاحیت داشتن، بازداشتن، جلوگیری کردن ( از ) ، ممانعت کردن، مانع شدن، آراستن، زیبا کردن " بوده است و پسوندِ " َ ک" نیز پسوندِ باستانی در زبانهایِ آریایی بوده است. پَسگَشت: رویبرگِ 183 از نبیگِ " فرهنگ سَنسکریت - فارسی" - پوشینه یِ دوم