اهرمن
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اهرمن دارد |
آوایش
[ویرایش]- /اَهرِمن/
اسم
[ویرایش]
اهرمن
- در فرهنگ ایران قدیم، نیروی پدیدآورنده بدی‌ها که سرانجام شکست می‌خورد.
- شکل درست و باستانی این اصطلاح از میان سه عنوان اهرمن، اهریمن یا آهرمن روشن نیست ولی به نظر می‌رسد در ابتدا مقصود خواهر جنس و حسود برای برادر بوده‌است.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- نک اهریمن.
- اهریمن، آهرمن، آهرمنا. به چم (معنا).
- شیطان، راهنمای بدی، نما و مظهر شر و فساد و تاریکس و پلیدی و عامل ابلیس.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8