آهرمن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /آهَرمَن/

اسم[ویرایش]

آهرمن

  1. نام نخستین موجودی پلید و در شاهنامه است. او به فرّه ایزدی یا محبوبیت روز افزون کیومرث رشک برد و دسیسه چید تا او را براندازد به همین سبب فرزندش خروزان‌دیو را تحریک نمود تا به دولت کیومرث یورش بَرَد.
    به رشک اندر آمد آهرمن بدسگال/ همی رای زد تا ببالید بال «فردوسی»
  2. آهرمن ممکن است در زبان معیار باستان به سه بخش آ - هر - من قابل تجزیه باشد، و به معنی زن یا ملکه‌ای خودخواه و حسود باید باشد.

مترادف‌ها[ویرایش]

متضادها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه