ایهام‌تضاد
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- /جوکْکه/
اسم مرکب
[ویرایش]
ایهام‌تضاد (ادبی)
- در بدیع، بکار بردن لفظ یا کلمه‌ای که با لفظ یا کلمه دیگر در معنای غیر اراده شده آن در تضاد باشد، مانند کلمه خویش در معنای خود که با کلمه بیگانه متضاد است، در بیت زیر: یارِ بیگانه مشو تا نبَری از خویشم/ غم اغیار مخور تا نکنی نام شادم. «حافظ»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن