بانو

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [با/نو]

صفت

بانو

1. عنوانی احترام‌آمیز برای زنان، خانم.
2. همسر (در مورد زنان).
3. ملکه.

   بانو از دو بخش با - نو تشکیل شده و وجه تسمیه کهن و باستانی آن، درخواست توجه از مخاطب به مورد تازه است. نو همان تازگی، تمیزی و جدید است؛ یعنی نگاه کن ملکه تازه را، زن جدید را.

واژه‌های مشتق شده

• بانوان
• آنوبانی‌نی

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:lady
• ایتالیایی: dama
• انگلیسی: mistress
• matron
• mademe
• madem
• lady ship
• lady

• grand dame
• goodwife
• gentlewoman
• donna
• dame
• dona
• senora

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن:ISBN 964-6961-91-6