باهار
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /با/هار/
اسم[ویرایش]
باهار
- ظرف، آوند.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- بهاری
صفت[ویرایش]
باهار
- باهار از دو بخش با - هار تشکیل شده و بیان کننده هاری طبیعت در آغاز اعتدال بهاری است.
- تحت همین عنوان، اکنون شهر بهار و از دوران گذشته به دهستان بهار، سپس شهرستان بهار، و بعد فرمانداری بهار رسمیت داشته است.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ شمس