برکت
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /بَرَکَت/
مصدر لازم
[ویرایش]
برکت
- نمو کردن و افزودن، افزایش.
- (عامیانه): به باور مردم قدیم ایران، نان عنصر شاخص زندگی، نشانه برکت و دوام حیات بود.
- یمن، خجستگی، نیکبختی.
- (جمع): برکات
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین