beatitude

از ویکی‌واژه

انگلیسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

از واژهٔ لاتین beātitūdō («شادمانی») از واژهٔ beātus («شاد، برکت داده شده»)

اسم[ویرایش]

beatitude (جمع beatitudes)

  1. (ناشمردنی) رستگاری، سعادت جاودانی، نهایت شادمانی و خوشی.
  2. هریک از دعاهای خیر حضرت عیسی به متیو که در انجیل آمده
5:3-12. Eg. :"Blessed are the meek for they shall inherit the earth"(Matthew 5:5), etc...
خیر و برکت از آن آنهایی است که زمین به آن‌ها به ارث خواهد رسید و...

برگردان در دیگر زبان‌ها[ویرایش]