بهشت

فارسی

(بِ هِ)

ریشه‌شناسی

• پهلوی

اسم

1. جایی خوش آب وهوا و سرسبز و خرم و سرشار از خوبی‌ها و لذت‌ها که پاداش پس از مرگ است، فردوس، جنت، مینو، خلد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی:paradise,heaven ترکی:cennet دانمارکی:himlen,himmerriget اسبانیایی:paraíso

کلمات مرتبط

• بهشتی

ایتالیایی

اسم

paradiso

انگلیسی

zion

• olympus
• heaven
• eden
• shangri
• riflebird
• paradise
• elysian
• imparadise
• elysium
• eschatology