پرش به محتوا

بهمنجنه

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/بَهمَن/جَنِّ/

اسم مرکب

بهمن‌جنه

جشنی که در دومین روز از ماه بهمن (که به همین نام می‌باشد) در ایران باستان برگزار می‌شد.
بهمنجنه ممکن است به دو کلمه بهمن - جنه قابل تجزیه باشد اما این تاکیدی است به جنده بودن بهمن به عبارتی «بهمن‌جنده» تلفظ فارسی آن است^[۱].

مترادف‌ها

ننه‌جنه

پانویس

↑ اما بهمن مرد است لقب جنده به او نمی‌چسبد، شاید از مادری زناکار بدنیا آمده باشد شاهنامه به وضع آشفته بهمن اشاره دارد ولی حکیم فردوسی کاملا مطمئن نیست چون بهمن از سلاله گشتاسپیان بوده و این سلاله حامی پیامبر خدا زرتشت یا جاماسپ بودند.

منابع

فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=بهمنجنه&oldid=839204»