تاویل‌جستن
(تغییرمسیر از تأویل جستن)
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /تأویل/جُستَن/
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
تأویل‌جستن
- (قدیم): به دنبال تأویل بودن، راهی برای توجیه جست‌وجو کردن.
- برادانِ خود را بِه از آن خواهی که خود را، و عیب ایشان را با عذر و تأویل جویی و جرم بسوی خود افکنی. «خواجه‌عبدالله»
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن