پرش به محتوا

تاویل‌شناس

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه‌ لغت

عربی

آوایش

/تأویل/شِناس/

صفت

تأویل‌شناس

(قدیم): آگاه از تأویل و تفسیر قرآن.
ذات شریف مجلس سامی ... و تأویل شناس نُه آیات حواس. «خاقانی»

مترادف‌ها

تأویل، تأویلی، تأویل شدن، تأویل بردن، تأویل جستن، تأویل کردن، تأویل نهادن، تأویل پذیر

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=تاویل‌شناس&oldid=871717»