پرش به محتوا

تاویل‌پذیر

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه‌ لغت

عربی

آوایش

/تأویل/پَذیر/

صفت

تأویل‌پذیر

قابل تأویل.
کاین سخن نیکو و تأویل پذیری است. «ناصرخسرو»

مترادف‌ها

تأویل، تأویلی، تأویل شدن، تأویل بردن، تأویل جستن، تأویل کردن، تأویل نهادن، تأویل شناس

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=تاویل‌پذیر&oldid=871714»