تخت‌زر
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /تختِ/زَر/
اسم مرکب
[ویرایش]
تخت‌زر
- تختی برای جلوس پادشاهان ایران باستان معمولا از جنس طلا.
پانویس
[ویرایش]- ↑ مطلب مهم اینکه در دوران باستان فقط شاه می‌توانست روی تخت بنشیند، و اگر شخص دومی پیدا شد که نزد شاه بر تخت بنشیند یعنی اینکه او همسان شاه قانونی است. فریدون اجازه نشستن به منوچهر می‌دهد یعنی قانوناً جانشین وی است. موارد مشابه در الواح گلی مکشوف میان سارگون‌دوم و شاه ماننا در ۷۰۰ پیش از میلاد گزارش شده است.
منابع
[ویرایش]- شاهنامه