تخت‌کیان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /تختِ/کِیان/

اسم مرکب[ویرایش]

تخت‌کیان

  1. نخستین تخت سلطنت شهریاران ایران باستان.
    ترا باید ایران و تخت کیان/ مرا بر در تُرک بسته میان «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه