ترس
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /تَرس/
صفت
[ویرایش]
ترس
- ترس به معنای اظطراب و استرس، حس طبيعی انسان می‌باشد كه در مقابل خطرها به نوعی زنگ خطر است.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- /تُرُسْ/
- در گویش گنابادی یعنی خاک سفت ( نوعی از خاک که چون سنگ سفت است و نه سنگ است و نه خاک و با آن نمیتوان گل درست کرد.)
صفت فاعلی
[ویرایش]زبان دیگر
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /تُرُس/
اسم
[ویرایش] صفت
[ویرایش]- زمین سخت، محکم.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین