تصریف
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /تَصْریف/
مصدر متعدی[ویرایش]
تصریف
- (ادبی): صرف فعل، بخشی از دستور زبان عربی، صرف، مشتق ساختن واژه‌ای از ریشه یا مصدر.
- دگرگون ساختن، تغییر دادن، برگردانیدن.
- (تصوف): تصرف.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن