تماس
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /تم/آس/
اسم[ویرایش]
تماس
- ارتباط برقرار کردن دو نفر باهم چه بشکل فیزیکی و چه از راه دور مانند تلفن.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /تَماسّ/
مصدر لازم[ویرایش]
- یکدیگر را مس کردن، به هم مالیده شدن.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
- ترجمه ایتالیایی و انگلیسی
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین