پرش به محتوا

تنکیر

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/تَنکیر/

اسم مصدر

تنکیر

(ادبی): نکره بودن، یا نکره کردن. مجهول کردن، ناشناس ساختن. حرف‌تنکیر، حرف‌نکره.
تعریف و تنکیر، در بعضی زبان‌ها نشانه خاصی دارد. «رضاقلی‌خان‌هدایت»

منابع

فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=تنکیر&oldid=872154»