تونال

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تونال/

صفت

تونال (موسیقی)‎

1. مربوط به تونیکِ گامی که قطعه موسیقی در آن قرار دارد. موسیقی تونال. مقابل اتونال.

کهن واژه

1. تونال ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش تون - آل قابل تجزیه باشد؛ که مفهوم کلی از آن ایل، گروه یا دسته افرادی است که به جهنمی توصیف شده است. گاهی تون به معنی معقد یا باسن است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس