تیشه

(ش ِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

اسم

1. ابزاری فلزی که نوک آن پهن و تیز است و در نجاری و سنگ تراشی به کار می‌رود. ؛~ به ریشة خود زدن کنایه از: خود را به آستانه نابودی کشاندن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

اسم

scure

انگلیسی

hatchet

• axe
• ax
• self assumption
• scutch
• chipper
• broadaxe
• broadax
• adze
• adz
• helve