جاده
فارسی
[ویرایش]
ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /جادّهِ/
اسم
[ویرایش]
جاده
- راه نسبتاً پهن و بزرگی در خارج از شهر یا روستا (به صورت آسفالت یا خاکی) که دو نقطه جغرافیایی را به هم متصل میکند. معرب چادّهِ
استعاره
[ویرایش]
- جاده صاف کن کنایه از: آنکه وسیله پیشرفت یا پیروزی دیگران را فراهم میکند.
مترادف‌ها
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها