راه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /راه/---/راه (جمع راه‌ها)
اسم[ویرایش]
راه
- را؛ هر جایی از زمین که مردم از آنجا رفت و آمد کنند؛ محل عبور یا گذر، گذرگاه، جاده.
- رای، قاعده و قانون، رسم و روش، کرّت و مرتبه.
- (موسیقی) [قدیمی]: نغمه و آهنگ، مقام، پرده.
- در گویش گنابادی یعنی پیاده روی.
––––