پرش به محتوا

جاق

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /جاق/

پسوند

[ویرایش]

جاق

  1. در دستور زبان بهاری، جزء غیر مستقلی که به پایان واژه می‌پیوندند و معمولاً معنی و ماهیت دستوریِ آن را تغییر می‌دهد، مانند آلجاق، گلجاق». پسوند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس