حال
از ویکی‌واژه
محتویات
عربی[ویرایش]
(اِ
فارسی[ویرایش]
- حلول کننده، فرود آینده.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- کیفیت چیزی.
- زمان حاضر.
- وضعیت جسمی یا روحی انسان.
- در عرفان، وضعیتی که موجب صفای قلب سالک شود. ؛~ ِ کسی را جا آوردن کنایه از: کسی را تنبیه کردن. ؛به هم خوردن ~ ِ کسی الف - تغییر حال دادن. ب - غش کردن. ج - استفراغ کردن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
صفت[ویرایش]
- زمان حال
برگردان‌ها[ویرایش]
|
اسم[ویرایش]
- وضع روحی یک فرد.
ما برون را ننگریم و قال را ما درون را بنگریم و حال را[۱]
1.^ مولوی
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- status
- state
- situation
- self
- pep
- mood
- health
- fettle
- yet
- willy nilly
- while
- whether or no
- unassertive
- stolid
- spatiotemporal
- slothful
- skittish
- resupine
- recuperate
- recruit
- present tense
- present
- nohow
- memoir
- languid
- lackadaisical
- inactive
- idiosyncrasy
- however
- game
- whether or not
- vibrant
- up
- thick and thin
- suer
- plead
- oneself
- one's self
- on stream
- implead
- functional
- enervate
- biographer
- being
- aflutter
- afire
- aborning
- slacker
- reconvert
- pleadable
- hagiographer
- functional unit
- autobiographical
- autobiographic
- autobiographer
- agape
- yawn
- rehabilitant
- didst
- seasickness
- carsick
- trainsick
- wing shooting
- seasick
- mahlstick
- achalasia
- antinomian
