حضرت
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- حَ/زِر/عت]
صفت
[ویرایش]ریشه‌شناسی۲
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- [حضرة]
اسم
[ویرایش]- قرب، حضور.
- آستانه درگاه.
- کلمه‌ای است که برای احترام پیش ازنام قدیسان و بزرگان می‌آید. ؛~ عباسی الف - به حضرت عباس قسم. ب - به صورت راست و درست.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|