حقالیقین
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /حَقاُلیقین/
اسم مرکب
[ویرایش]
حقالیقین (تصوف)
- مرحله سوم از مراحل سلوک پس از علم الیقین و عین الیقین.
- وصول سالک به مرحلهای که خود را با حق یکی میداند.
- بر گرفته از قرآن کریم.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن