حمید

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَمید/

صفت

حمید

1. از اسامی مردانه ایرانی.
2. پسندیده، ستوده، مبارک، فرخنده، ستوده شده.

   حمید کلمه‌ای عربی و به‌معنی ستایش‌شده، ستوده و تمجید شده‌است. «حمید» در تمام نقاط ایران، به‌عنوان نامی پسرانه، کاربرد فراوان دارد. از لحاظ معنایی، حمید، محمود و محمّد، به‌خصوص در زبان‌های ایرانی، تقریباً مترادفند.

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /حَم/ید/

فعل

1. غذا خوردن، خوردنی خوردن. در حال تناول بویژه غذا خوردن کودک.

   حم به صورت هم در زبان فارسی رایج است، اما در دوران باستان و به زبان معیار باستان، به معنی خوردن یا نوشیدن بوده و شاید هئومه اوستایی با این کلمه قرابت داشته باشد.

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /حَ/مید/

قید

1. هجاوندی به شکل حَ - مید نامفهوم بوده فقط حَ نشانه مثبت یا جواب بله است.

مترادف‌ها

• حمیده

منابع

• فرهنگ لغت معین