حنانه

فارسی

حَ نْ

ریشه‌شناسی

• عربی: حنانة

صفت

1. ناله کننده. بسیار ناله کننده. نالان.
2. مهربان

اسم خاص

1. استن حنانه؛ نام ستونی است که از چوب بود و حضرت رسول پشت بدان تکیه داده خطبه می‌خواندند و چون منبر مقرر شد و بر منبر برآمدند و خطبه خواندند، از آن ستون ناله برآمد مانند طفلی که از مادر جدا شود.

که به حنانه می گویند