پرش به محتوا

حیبان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه شناسی

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • [حَی/بان]

اسم

[ویرایش]

حی‌بان

  1. به زبان فارسی حیوان، از نام‌ها در گویش بهاری.
    حیبان از دو کلمه حی- بان تشکیل شده و حی به معنی همیشه است با پسوند بان یعنی ناظر یا بیننده و در کل به معنی همیشه پاینده که صفات بارز حیوانات است، می‌باشد.