حیبان

فارسی

ریشه شناسی

• بهاری

آوایش

• [حَی/بان]

اسم

حی‌بان

1. به زبان فارسی حیوان، از نام‌ها در گویش بهاری.

   حیبان از دو کلمه حی- بان تشکیل شده و حی به معنی همیشه است با پسوند بان یعنی ناظر یا بیننده و در کل به معنی همیشه پاینده که صفات بارز حیوانات است، می‌باشد.