خبر کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /خَبَر/کردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

خبرکردن

  1. آگاه کردن، دعوت کردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن