خجل
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /خَجِل/
صفت[ویرایش]
خجل
- شرمنده، شرمسار. خجالت. خواجه.
- خَجل یا خِجل ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش خج - ائل قابل تجزیه باشد.
- شرمساری، شرمندگی.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس