پرش به محتوا

خرابات‌نشین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /خَرابات/نِشین/

صفت

[ویرایش]

خرابات‌نشین

  1. خراباتی.
    یاد باد آنکه خرابات نشین بودم و مست/ جز من و یار نبودیم خدا با ما بود. «حافظ»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن