خَرداد

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /خَر/داد/

اسم خاص[ویرایش]

خَرداد

  1. اصطلاحی بسیار باستانی که به زبان ایرانی غیر هند و اروپایی تعلق دارد.
    خَرداد ممکن است از دو بخش خر - داد شکل گرفته باشد، و در زبان معیار باستان به هُرّای خرها اشاره دارد که در این ایام آوایشان در کوهستان انعکاس می‌یابد.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. خَرداد به نظر می‌رسد در کهن‌ترین اعصار به صورت خِرداد صرف می‌شده است.