خیر

از ویکی‌واژه

(خَ)

فارسی[ویرایش]

خیْرَ :(khira) در گویش گنابادی یعنی گستاخ ، پر رو ، جسور ، بی حیا و بی شرم ، بی پروا

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. نیکویی.
  2. پاداش، پاداش نیک.

صفت[ویرایش]

  1. صواب.
  2. بابرکت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(خَ یِّ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. نیکوکار، سخت نیک.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(خِ)

  1. خیره، سرگشته.
  2. عبث، بیهوده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

تلفظ[ویرایش]

خير /خيٍر/

صفت[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

حرف[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

  • انگلیسی:No

تلفظ[ویرایش]

خير /خَيٍر/

صفت[ویرایش]

  1. كسی كه كار خوب مى‌كند.
ایتالیایی

اسم[ویرایش]

bene

انگلیسی
welfare