دئیوه
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دیو دارد |
آوایش
[ویرایش]- /دِی/وهَ/
اسم خاص
[ویرایش]
دئیوه
- نیروی شَر، دار و دسته شیاطین عوامل روح خبیث انگرو منیوش، مقابل گئوش اورون.
- در زبان آریایی‌ها (هند و اروپایی) علی‌الرسم به معنی خدا آمده.[۱]
زبان دیگر
[ویرایش] قید
[ویرایش]- بهاری
دِیوَ
- بگو بده. زمانی اظهار می‌گردد که توسط شخص دوم چیزی از شخص سوم مطالبه نمایی.
- قاسم دَدَیَن دِی بًرجه نِه ورسه.
- قاسم به پدرت بگو بدهی‌اش را بدهد.
- قاسم دَدَیَن دِی بًرجه نِه ورسه.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
| نویسه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد:(ص۳۵۶) ISBN 964-445-106-6