دئیوه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
همچنین ببینید: دیو
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- پیش هند و ایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دیو دارد |
آوایش[ویرایش]
- [دِی/وهّ]
اسم خاص[ویرایش]
دئیوه
- دار و دسته شیاطین عوامل روح خبیث انگرو منیوش.
- یکی از خدایان نخستین آریایی‌ها
- نیروی شر.
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
دِی-وَ
- بگو بده. زمانی اظهار می‌گردد که توسط شخص دوم چیزی از شخص سوم مطالبه نمایی.
- قاسم دَدَیَن دِی بًرجه نِه ورسه.
- قاسم به پدرت بگو بدهی‌اش را بدهد.
- قاسم دَدَیَن دِی بًرجه نِه ورسه.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد ISBN 964-445-106-6
برگردان‌ها[ویرایش]
Translations
|