دیو
پرش به ناوبری
پرش به جستجو

فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
![]() |
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ دیو دارد |
آوایش[ویرایش]
- /دِیو/
اسم[ویرایش]
دیو
- مفرد دیوان؛ موجودی خیالی شبیه به انسان، اما بسیار تنومند و زشت دارای شاخ و دُم. موجود پلید، اهرمن، اهریمن، ابلیس، شیطان.
- یکی از اسطورههای ایران و هند
- دیب
واژههای مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمه
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین