پرش به محتوا

داته

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

پارسی باستان

آوایش

/داته/

اسم

داته

در زبان پارسی باستان، قانون را داته می‌گفتند، همچنین قاضی یا قانوندار داته‌بر نامیده می‌شد.
داته احتمالا به دو بخش دا - ته قابل تجزیه است، و دا یک اصطلاح بسیار کهن و احتمالا به معنی بزرگ و سرور است مانند دا-رضا، دا-موسی و از این نوع القاب در زبان فارسی.

جستارهای وابسته

داتیس

منابع

جهانداری داریوش بزرگ

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=داته&oldid=836054»

سنگ نبشته بیستون