پرش به محتوا

دانگه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /دانگِه/

اسم

[ویرایش]

دانگه

  1. منسوب به دانگ؛ شاید کهن‌ترین شیوه بانکداری پیش از اختراع پول.
    (تعاون کودکان باستان): روز سیزده بدر که می‌شد به بچه‌ها استقلال عمل داده می‌شد، بدین سبب آنها از عیدانه خود بطور مساوی سرمایه گذاشته برای ناهار و بعد از ناهار خود خوراکی و تنقلات تهیه البته با کمک مادرها آماده می‌شد.

مترادف‌ها

[ویرایش]