دیلمقان
ظاهر

فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- آذری
![]() |
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ دیلمقان دارد |
آوایش
[ویرایش]- /دِیل/مقان/
نام جا
[ویرایش]دیلمقان
ریشه شناسی۲
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- /دِیلِم/قان/
صفت
[ویرایش]دیلمقان
- این اصطلاح ممکن است به صورت دِیلِم - قان نیز قابل تجزیه باشد که در اینصورت مفهوم از آن زبان خون، زبان خونین یا زبان خونآلود است.
- دِیلِمقان تلویحا اشاره به زبان من یا آنچه از من میشنویی بوی خون خواهد داد، نیز هست.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ شمس