ربیع حاجب
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /رَبیع/حاجب/
اسم مرکب[ویرایش]
ربیع‌حاجب
- از محدثان دربار خلفای عباسی و مورد اعتماد خلیفه [[منصور عباسبوسی. ربیع می‌گوید منصورعباسی امام صادق را خواست و تندی کرد، امام در جواب گفت: ای امیرالمومنین صبر کن![۱] منصور عصبانی شد و حضرت وی در آغوش گرفت و بوسید.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- همرزمان حسینی ISBN 978-600-8218-32-6