رم
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- لاتین
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ رم دارد |
آوایش[ویرایش]
- /رُم/
نامجا[ویرایش]
رُم
- پایتخت کشور ایتالیا بزرگترین و پرجمعیتترین شهر این کشور، با ۲/۷ میلیون سکنه و همچنین مرکز ناحیه لاتزیو میباشد.
- رَم: گله چهارپایان، رمه.
مصدر لازم[ویرایش]
رِم
- پوسیدن، پوسیده شدن استخوان.
مصدر متعدی[ویرایش]
رِم
- اصلاح کردن، نیکو کردن چیزی.
- گرفتن ستور چوبها را به دهان و خوردن.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
اسم[ویرایش]
رَم
- در گویش بهاری به معنی مهبل.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
اسم[ویرایش]
رِمّ
- آب آورد.
- کاه ریزههایی که بر زمین قرار گیرد.
- مغز استخوان.
- چیز، شئی.
- چاره، حیله.
- مخففِ ریم، چرک.
- (رَم یا رُم): گرداگرد دهان.
صفت[ویرایش]
- تری، نمی.
- ترس، فرار.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین