زائوتره
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- اوستایی
آوایش[ویرایش]
- /زائوترهَ/
اسم خاص[ویرایش]
زائوتره
- شباهت زیاد به زائو دارد، اما به شراب نثار، مشروبی که هنگام قربانی انسان، بروی آن پاشیده می‌شده، تعبیر شده است[۱].
مترادف ها[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد، ص ۵۹۵