زیاد
ظاهر
فارسی
[ویرایش]گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /زِیاد/
صفت
[ویرایش]زیاد
- ویژگی آنچه بیش از حد مورد نظر یا معمول باشد. به مقدار فراوان یا به مدت طولانی؛ بسیار، فراوان.
- زیاد به مفهوم زبان معیار باستان از دو بخش زی - آد شکل گرفته و استنتاج از این اصطلاح به معنی بدنام، خراب، فاسد و مانند آن است مثل ابنزیاد یعنی پسر بدنام.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-94-0