سنسکریت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [سنس/کِر/اِیت]

اسم[ویرایش]

سنسکریت

  1. زبان برهمنان هند.
    بزعم برخی از محققان زبان‌شناس، زبان سنسکریت به هیچ‌وجه نمی‌توان نیای زبان‌های هندواروپایی محسوب داشت؛ پس از کشف جنبه ثانوی مصوت‌های (وکالیزم) سنسکریت، بعدها ثابت شد که هندوستان، اصلی آریاییان نیست و اقوام مزبور در دوران متأخری به آنجا آمدند.

منابع[ویرایش]