پرش به محتوا

سایوار

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • /سایه/وار/

اسم مرکب

[ویرایش]

سایوار

  1. اصطلاحی منسوخ شده و از یادها رفته، ظاهراً در زبان معیار باستان به معنی «شمارش دارد» بوده.
    سایوار ممکن است از دو بخش سایه - وار شکل گرفته باشد، و استنباط کلی از آن به معنی شمارش دارد، است.[۱]

مترادف‌ها

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. سایوار، زمانی صرف می‌شده که بخواهی از انبوهی از میوه کسی مانند گردو بدون اجازه برداشت کنی یعنی مراقب باش این‌ها شمارش دارد.