سایوار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /سایه/وار/

اسم مرکب[ویرایش]

سایوار

  1. اصطلاحی منسوخ شده و از یادها رفته، ظاهراً در زبان معیار باستان به معنی «شمارش دارد» بوده.
    سایوار ممکن است از دو بخش سایه - وار شکل گرفته باشد، و استنباط کلی از آن به معنی شمارش دارد، است.[۱]

مترادف‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. سایوار، زمانی صرف می‌شده که بخواهی از انبوهی از میوه کسی مانند گردو بدون اجازه برداشت کنی یعنی مراقب باش این‌ها شمارش دارد.