پرش به محتوا

سر

از ویکی‌واژه

(س رُ)

فارسی

[ویرایش]

سِرْ :(ser) در گویش گنابادی یعنی گوشه ، کنار ، راز

سَرْ :(sar) در گویش گنابادی یعنی ابتدا ، آغاز ، سرآغاز

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]
  1. راز.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(سَ رْ)

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  1. ~ و دستار نمودن کنایه از: خودنمایی کردن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

و کار (سَ رُ)

  1. کفشی که از ریسمان بافند؛ موزه.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(~.)

  1. نوعی ماهی.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(~.)

  1. شرابی که از برنج سازند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

اسم مرکب

[ویرایش]
  1. کار.
  2. معامله.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

خوردن (سُ. دَ)

مصدر لازم

[ویرایش]
  1. لیز خوردن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

به راه (~. بِ)

  1. سرپیچی کردن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(سُ)

صفت مرکب

[ویرایش]
  1. مطیع، فرمانبردار.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برتافتن (~. بَ تَ)

صفت

[ویرایش]
  1. سرخ، سرخ رنگ.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم

[ویرایش]

(سِر)

  2. نهان.
  3. سَر
  4. کله.

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها

پهلوی

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]
  1. از اعضای بدن شامل گردن به با
لاتین
  1. رییس، مه
ترکی
  1. فکر، اندیشه.
  2. زور، قوت.
  3. پسوندی است که در موارد ذیل استعمال شود. الف: پسوند زمان: پیرانه
سریانی
ب:پسوند مکان: رام
ایتالیایی

اسم

[ویرایش]

capo

اسم

[ویرایش]

testa

انگلیسی
vertex
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=سر&oldid=800855»