سفید
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /سِفید/
اسم[ویرایش]
سفید
صفت[ویرایش]
- رنگ شیر؛ رنگ برف تازه.
قید[ویرایش]
- سیاه. اسود.
- (کن.): ظاهر، نمایان. سفید و اسپید و سپی نیز گویند.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین
- Unipers: sefid