پرش به محتوا

سند برائت

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه‌ لغت

فارسی

آوایش

/سَنَد/بَرائت/

اسم مرکب

سندبرائت (حقوق)‎

نوشته‌ای عادی یا رسمی، که بستانکار پس از دریافت طلب به بدهکار می‌دهد، حاکی از پرداخت دَین.

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=سند_برائت&oldid=885665»