شا
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /شا/
اسم خاص
[ویرایش]
شا
- مخفف شاه که اغلب در تلفظ همان شا است که مسموع می‌گردد. شاغلام، شانعمت‌الله.
کهن‌واژه
[ویرایش]
- شا ممکن است در زبان معیار باستان کلمه‌ای خالص بوده و بیشتر به معنی بزرگ یا برتر بوده است، مانند شاه توت که از توت برتری‌هایی دارد.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس